Dit taxidermie kunstwerk gaat over hulpeloosheid en slachtofferschap. Een schaap dat op zijn rug ligt gaat dood zonder hulp. Het betonblok is zwaar, groot en log. Er is geen beweging in te krijgen en al zou het omgekeerd worden, de poten kunnen het gewicht van het nieuwe lichaam nooit meer dragen. Het slachtofferschap wordt hiermee onomkeerbaar. De poten zijn bevroren in een schoppende houding. De sporen van een worsteling zijn nog zichtbaar in de rimpels van het oppervlak in de verder gladde vorm die duidelijk uit een mal komt. Dit werk introduceert een verhaal waarvan de kijker een vermoeden heeft, maar de volledige toedracht niet van kent.
Wie dichterbij komt ziet overal naden. Dit benadrukt de gepijnigde toestand van het dier. De kleuren van het beton komt overeen met de kleuren van het schaap, waardoor het niet zozeer meer een losstaand element bij het schaap is, maar het gaat deel uitmaken van het schaap zelf.
De rol van de toeschouwer speelt ook een rol in dit werk. Ben ik sadistisch als ik dit grappig of interessant vind? De toeschouwer wordt een medeplichtige, maar het werk roept ook vragen op over schuld en onschuld.
TAXIDERMIE KUNST
48 cm breed, 91 cm lang, 83 cm hoog
Gewicht: 250 kg
Materialen: Beton, binnenwerk van hout en metaal, geprepareerd schaap.
Een schaalmodel van het idee van beton
Eerste versie van het betonblok
Schaalmodel met daarin de poten
De houten bak was niet sterkt genoeg en ging "bol" staan